- واحد محاسبۀ اعتبار یک نظریه است که نمیتوان چیزی از آن کم نمود. یک نظریه ممکن است به زبانهای مختلفی بیان شود، مثلاً یک نویسنده در چندین اثر خود به تکرار یک نظریه بپردازد، در این صورت نمرۀ نوآوری یک اثر میتواند مثلاً 100 بوده و شاخص نوآوری سایر آثار صفر باشد. همچنین در صورت توسعه یا تکامل یک نظریه این امکان وجود دارد که سایر آثار نمرۀ نوآوری بیشتر از صفر و کمتر از 100 دریافت نمایند.
- بر این اساس، اعضای شوراهای علمی یک اثر را تا جایی که یک نظریه را در بر میگیرد، مطالعه و ارزیابی میکنند مانند یک مقاله و یا یک فصل از یک کتاب. مقالات مورد استفاده میتوانند هم از مجلات علمی-پژوهشی انتخاب گردند، و هم از نشریات عمومی نظیر روزنامهها و یا وبسایتها. اعتبار علمی هر اثر، فارغ از ناشر آن، صرفاً توسط اعضای شورای علمی تعیین میگردد. دلیل اصلی این امر، متأسفانه فساد موجود در نشریات علمی- پژوهشی ماست که موجب میشود یک مقالۀ بسیار خوب امکان انتشار پیدا نکند و یا یک مقالۀ بیاعتبار صرفاً به واسطۀ ارتباط یا رعایت ظاهر علمی بدون هیچ محتوای علمی چاپ گردد.
- نقدهای اعضا نمیتوانند نقد شوند، بلکه اگر عضوی نقد عضو دیگر را قابل قبول نداند، خود یک نقد جدید از همان اثر تهیه میکند و در آن به دفاع از آن مقاله میپردازد، اما حق اشاره به نقد اول و نویسندۀ آن ندارد. توجه شود که قبول نداشتن یک نقد به معنای تخلف نویسندۀ آن نیست، بلکه صرفاً بیانگر تفاوت دیدگاههاست. اما اگر عضوی بپندارند شخص دیگری در نقدش به دلایل دیگری منحرف شده است، مطابق مادۀ 9 بایستی عمل نماید.
- اعضا پس از نوشتن نقدهای خود بر یک اثر، لازم است به کیفیت نظری و کیفیت عملی آثار مطابق فرم زیر نمره بدهند. کیفیت نظری شامل 4 شاخص سادگی، رعایت منطق صوری، دقت علمی و نوآوری علمی است و کیفیت عملی شامل 2 شاخص موضوعیت ملی و قابلیت کاربرد است. اعضا همچنین تعداد منابع اصلی آن اثر را که توسط نویسنده عنوان شده است، را نیز بایستی ذکر نمایند.
عنوان اثر:
نام مشخصات مؤلف (مؤلفان) به ترتیب اولویت:
منابع اصلی اثر:
ارزیابی کیفی اثر:
(الف) کیفیت علمی
1- سادگی:
0 = فهم آن به قدری دشوار است که نهایتاً خواننده در خصوص فهم محتوا در ابهام باقی میماند.
0.5 = فرد با تلاش بسیار میتواند محتوی را درک نماید و در خصوص فهم مطلب هیچ شکی ندارد.
1= چنان ساده و روان است که فرد با تلاش اندکی با یقین کامل میتواند متن را درک کند.
2- رعایت منطق صوری:
0 = استخوانبندی اصلی این مطالعه مبتنی بر یک استدلال نامعتبر یا متناقض است.
0.5 = در استدلالهای فرعی دچار خطا یا تناقض منطقی است.
1= استدلالها کاملاً معتبر و عاری از هرگونه تناقض و ناسازگاری منطقی هستند.
3- دقت علمی:
0 = این مطالعه نمیتواند پدیدههای واقعی را حتی در سطح کلی توضیح دهد.
0.5 = این مطالعه پدیدههای واقعی را در سطح کلی توضیح داده اما نه با جزئیات کامل.
1= جزئیات بسیاری از پدیدههای واقعی توسط این مطالعه کشف شده است.
4- نوآوری علمی:
0 = هیچگونه نوآوری محسوسی چه در خلق نظریهای جدید و چه در بیان نظریهای قدیمی اما با ذکر مثالها و استدلالهای جدید، در این مطالعه دیده نمیشود.
0.5 = نظریۀ جدیدی خلق نشده است، اما نظریات قدیمی با بیانی جدید و با ذکر مثالها و مصادیق بیشتر چنان بسط داده شده است که فهم بیشتر و متفاوتی از آنها حاصل میشود.
1= یک نظریۀ جدید توسط مؤلف ارائه شده است: اعتبار و اهمیت نظریه مد نظر نیست، بلکه در اینجا صرفاً جدیدبودنِ آن ملاک است.
(الف) کیفیت عملی
1- موضوعیت ملی:
0 = موضوع اثر هیچ نسبت و تناسبی با مسائل اساسی و مورد نیاز کشور ندارد.
0.5 = این اثر به توضیح برخی از پدیدهها و مسائل کشور میپردازد، اما این پدیدهها و مسائل، اساسی نیستند.
1= این مطالعه حداقل یکی از مهمترین و اساسیترین پدیدهها و مسائل کشور را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد.
2- قابلیت کاربرد:
0 = این مطالعه هرگز قادر نیست، در جایی مورد استفاده قرار گیرد: چه توسط نهادهای دولتی جهت سیاستگذاری، چه توسط بنگاههای اقتصادی جهت توسعۀ کسب و کارشان و چه توسط مردم عادی جهت بهبود زندگیشان.
0.5 = برخی از مسائل عملی البته نه به طور کامل توسط این مطالعه میتواند پاسخ داده شود و لذا انتظار میرود که تا حدودی گرهگشای دولت یا بنگاههای اقتصادی و یا مردم عادی باشد.
1= این نظریه به طور وسیعی در عمل میتواند به کار گرفته شود و در این صورت، نتایج عملی شگرفی در پی خواهد داشت، خواه توسط سیاستگذاران، خواه بنگاهها و یا مردم عادی، استفادۀ گستردۀ یکی از این گروهها کافی است.